طبق اصول زیر گاز های محلول در آب(اکسیژن و دی اکسید کربن)توسط دی اریتور حذف می شود.

1.از انجا که افزایش درجه حرارت آب،نسبت معکوس با حلالیت گازها در آب دارد، بنابراین افزایش درجه حرارت آب در اثر تماس با بخار ،موجب کاهش حلالیت در آب می شود.

2.به دلیل پائین بودن فشار جزئی گازهای مورد نظر در فضای دی اریتور،گازهای محلول در آب به فضای خود (فاز بخار)منتقل می شوند.

3.خلاء موضعی ناشی از کندانس شدن بخار به حذف گازهای محلول در آب منجر می گردد.

دلایل استفاده از دی اریتور

وجود گازهای اکسیژن و دی اکسید کربن در آبهای تصفیه شده مورد مصرف در دیگهای بخار موجب ایجاد مشکلات زیر می گردد:

1.اکسیژن موجود در آب مصرفی دیگ های بخار ،درحد فاصل فاز مایع وفاز بخار،باعث ایجاد حفره های موضعی(pitting) می شوند

2.وجود گازهای اکسیژن و دی اکسید کربن علاوه بر ایجاد خوردگی در لوله های برگشت(کندانس)،عامل ایجاد پدیده کویتاسیون در پمپ ها می باشند .که این پدیده باعث ایجاد خوردگی پره های پمپ ها می شود.

3.در فرآیند هایی که از بخارآب به منظور بوزدایی (stripping)استفاده می شود،وجود اکسیژن نه تنها عامل بوزدایی را مختل می نماید بلکه دراثر اکسیداسیون،در محصول ایجاد بو خواهد نمود.

4.به منظور جلوگیری از ایجاد شوک حرارتی در دیگهای بخار،افزایش درجه حرارت آب ورودی به دیگ بخار تا محدوده نقطه جوش بسیار مهم است.لذا دستگاه دی اریتور علاوه بر حذف گازهای اکسیژن و دی اکسید کربن از آب،درجه حرارت آب تغذیه را به نحو مطلوب افزایش می دهد.